خیلی دور خیلی نزدیک

…..
اگر قرار بود ناظران بیگانه به مشاهده یک رشته سخنرانی درسی بپردازند
مسئله خیلی دشوار تر می شد
در این حالت رشته کلام تقریبا به طور کامل در دست سخنران یا استاد خواهد بود
وقتی کس دیگری سخن بگوید معمولا سخنران است که مورد خطاب است
و نه دیگر اعضای حاضر در جمع
غالبا دانشجویان مشغول نگاشتن علائمی بر روی کاغذند
اگر کسی از قبل هیچ فهمی از این کار نداشته باشد
چه برداشتی خواهد داشت؟
هیچ بعید نیست که با دیدن این وضعیت نتیجه گیری کند که
به طور کلی زمزمه انسان
معانی مبسوطی را نمی رساند
ممکن است ناظر بیرونی سخنرانی ها را به مثابه آیین هایی دوره ای توصیف کند که
در آنها برخی اعضای جامعه که غالبا مسن ترند
استیلای خود را بر گروه هایی از اعضای دیگر
که غالبا جوان ترند ابراز می کنند
این برداشت با آنچه از دریچه چشم ما عمل سینه سرخ برای حفظ قلمرو است
چندان تفاوتی ندارد
باری آنچه که ما موعظه می خوانیم ممکن است به منزله بخشی از
یک مراسم" ابراز استیلا"ی پیچیده تر توصیف شود
کنسرت های پاپ نیز ممکن است مراسمی جلوه کنند که
در آنها افراد دون پایه تر
مراتب سرسپردگی خود را
با رقصیدن و هلهله و کف زدن نشان می دهند
ناظر بیگانه ما ممکن است به حقیقت بسیار نزدیک
و در عین حال بسیار هم در اشتباه باشد

.
زبان شناسی
پیتر هوگو متیوز